به سرخی دستان تو در زمستان...
و به زیبایی معصومیت غریبانه ات در انتظار...!
اشک های تو همیشه مخفیانه ریخته می شود...
و خنده های من آشکارا سروده می شود...
شاید معنی زندگی را دیر فهمیده ای و می گریی...
و من بی رحمی آن را زود فهمیده ام و می خندم...
راز خنده های من به درد هایم است!!!
درد های من گناه گریه های توست...!!!